Σε μερικές εκδόσεις του μύθου του “Μαγικού Αυλού”, ο γητευτής των ποντικών χρησιμοποιεί βαλεριάνα αντί για φλογέρα.
Το όνομα “Βαλεριάνα” προήλθε από τη λατινική λέξη valere που σημαίνει “υγεία ή δύναμη” και αναφέρεται στην θεραπευτική χρήση του φυτού, αν και υποστηρίζεται ότι μπορεί να αναφέρεταικαι στη δυνατή του οσμή της.
Η βαλεριάνα χρησιμοποιείται κυρίως σαν κατευναστικό στην αϋπνία, το άγχος την ανησυχία, δυσκολία στο ξεκίνημα του ύπνου και τη νευρική υπερένταση.
Πρόσφατες φαρμακολογικές μελέτες έδειξαν ότι τα ενεργά συστατικά του φυτού «χρησιμοποιούν» τους ίδιους υποδοχείς με τα βαρβιτουρικά και τις βενζοδιαζεπίνες στον εγκέφαλο, αλλά σίγουρα με διαφορετικό τρόπο, αφού δεν παρουσιάζουν παρενέργειες, δηλαδή πρωινή υπνηλία και έλλειψη συγκέντρωσης.
Η ρίζα του φυτού, αν αποξηρανθεί προσεκτικά, (σε θερμοκρασία χαμηλότερη των 40 βαθμών C), περιέχει ιριδοειδή μονοτερπένια (εποξυ-τριεστέρες) και βαλερινικό οξύ, που θεωρούνται υπεύθυνα για τη φαρμακολογική του δράση.Το βαλερινικό οξύ έχει μυοχαλαρωτική και σπασμολυτική δράση..
Θεωρείται επίσης χρήσιµη σε περιπτώσεις αρθρίτιδας, νευραλγίας, κολίτιδας, υπέρτασης, κολικών του εντέρου, ρευµατικών πόνων και δυσµηνόρροιας αλλά και σε κράµπες, ηµικρανία, αϋπνία, πονόδοντο και νευρικό άσθµα.
Τέλος, χρησιμοποιείται με επιτυχία στην υποστήριξη των ατόμων που θέλουν να σταματήσουν το κάπνισμα. Ηρεμεί από το άγχος και τη νευρικότητα που ακολουθούν τη διακοπή του καπνίσματος.
